YİNE İNSAN

Neden kaybettiklerimiz bu kadar değerli oluyor, yaşayamadıklarımız canımızı yakıyor? Bilinmezler neden bu kadar merak uyandırıcı? Sonunun nasıl olacağını tahmin ettiğimiz şeyleri sonu gelmeden bıraktığımızda neden sonunu merak ediyoruz? Çünkü yaşayamadıklarımız daha cazip geliyor. Ama biliyoruz. Bunda da bir hayr vardır biliyoruz. İnanıyoruz tüm kalbimizle. Peki ama neden kendimizi aşamıyoruz. Kaybetmek mi ağır geliyor yoksa vazgeçmek mi? Sanırım her ikisi de. Bide alışkanlık varsa tastamam oluyoruz. İnsanlar için alışkanlıklarından vazgeçmek yeterince büyük bir travma oluşturuyor zaten.

İnsan olmak çok garip!Kafasında milyon tane soru olup, yine o soruları kendi kendine cevaplayıp en iyi sonuca varan insan. Kendi iç mahkemesinde en haklının kim olduğunu bilen, bu sonucu inkâr edebilen yine insan. Çabalayan, yıpranan, çok isteyen, acı çeken yine insan. Kalbi kırılan, mutsuz olan, bir türlü bir sonuca varamayan yine insan. En önemlisi; vazgeçen de vazgeçilen de yine insan!

Fatma Nur BODUR