YALNIZ BANK

"Biraz yaramaz, meraklı, sınır tanımayan ama masum bir çocuk var içimizde, oynamaya, eğlenceye doymayan bir çocuk. Bağda, bahçede kırda koşup eğlenmeyi seven, yorulunca uzanıp çimenlere gökyüzünü seyrederek eğlenen, annesinin sesinde, babasının kucağında huzuru bulan bir çocuk. En çok onu unutuyoruz geçmişin tozlu raflarında, terk etme onu, arada sırada çıkar oradan tozunu al hem onun hem gönlünün. Yaşanacak maceralar kurulacak hayaller var daha önünde ve bu yolda ihtiyacın olacak o çocuğa da enerjisine de.

Hep beraber saklambaç oynayalım ona kadar değil yüze kadar sayalım.Sağım, solum, önüm, arkam sobe saklanmayan ebe dedikten sonra sobelediğimiz sadece hatalarımız olsun.

Yerden yüksek oynayalım ebeyi seçmek için bir, iki, üç deyip yüksek bir yere çıktığımızda yerde kalan hüzünlerimiz olsun.

Yakalamaca oynayalım.Kaçan biz kovalayan kötülük olsun. Ama kazanan biz olalım.

Hadi bir yolcu olalım.Yolculuğa çocuk gibi devam edelim; yorulsada vazgeçmeyen, kırılsa da gülebilen, düşsede ayağa kalkıp koşmaya devam eden, her gördüğünden bir şeyler öğrenen bir çocuk gibi ilerleyelim.

İsteyelim, isterken çocuk gibi ısrar edelim. Olmayınca sızlanmak yerine farklı yöntemlerle isteyelim.‘Vermeyi istemeseydi, istemeyi vermezdi yaradan.’ sözünü hatırlayarak, vazgeçmeden isteyelim.” diye düşünüyorken, dinlenmek için oturduğum yalnız bankta yağan yağmur ile sırılsıklam oldum. Bir yerde oturmuş uzaklara bakarak düşünen birini görünce sessizce uzaklaşın oradan ya da bir bardak çay ikram edin. Çünkü bu davranışınızla mutlu edebilirsiniz. Şahsen ben mutlu olurum.

İnci Parlak