Uzakta Bir Yer

Bütün sözler tükenmiş,

Gökyüzünü esir almış karabulutlar.

Ortalık birden siyaha bürünür,

Bütün sözler tükenmiş.

Yoğun ve sesiz geceler,

Sabaha az kalmış belli.

Uluyacak birazdan ulu kurtlar,

Sabah ilk ışıklarını gösterdiğinde.

Ortalık sisli ve tedirgin,

Soğuk ve birazda nemli,

Şehirden epeyce uzakta,

Sakin ve bir o kadar da ıssız…

Bütün sessizliği bozan bir ses,

Serçeler ötüyor bir heyecanla,

Ortalık karanlık sabaha birkaç dakika,

Ha aydınlandı ha aydınlanacak.

Ve aydınlandı gökyüzü.

Şehirde şimdi her yer yoğun olur.

Yalnızlık güzeldi oysa ki,

Kabuğuna çekilircesine uzaklarda.

Hasan Hüseyin İspir