“ O ÇOCUK “GEÇMİŞTE BIRAKMAYI İSTEMEDİĞİNİZ TEK ŞEY

Şey gibi, hani küçükken pamuk şekerleri, elma şekerleri elimize aldığımızda bir mutlu olurduk, farklı bir mutlu, heyecanlanırdık, her ısırıkta dünyanın en mükemmel tadıymış gibi hissederdik. Sanki kimsenin bilmediği, sadece bizim keşfettiğimiz bulunmaz bir lezzetmiş gibi...

Şimdi olur mu öyle? Oldu mu hiç? Olmaz ki! Alıp yiyoruz belki hâlâ, önünden geçerken tebessüm ediyoruz, hatırlıyoruz... Sonra buruk bir özlem, o saf duygulara, yüzlerce alsak da bir daha aynı lezzeti tadamayacağımız o pamuk şekerlere...

Ya diyorum ki hep o günlere özenirsiniz. O içinizdeki henüz kötülükle tanışmamış, meraklı, saf, büyümemiş küçük çocuğa hep gıptayla bakarsınız. Geriye dönüp almak istersiniz o küçük çocuğu, geçmişten çekip çıkarmak istersiniz yanınıza bilyeleri, oyuncak bebeği, saf duyguları ve henüz kötüyle tanışmamış minik yüreğiyle birlikte...

Herkese inanan her şeyi iyi diye bilen o küçük çocuk...

Belki de geçmişte bırakmayı istemediğiniz tek şey.

NisaSAYDAN