İMTİHAN -2

Mustafa Ayşe’yi aramaya başlamıştı. Ama nereye gidebilirdi ki Ayşe’nin burada ne akrabası nede bir tanıdığı vardı. Mustafa’nın aklına mezarlık geldi. Ayşe gitse gitse ancak eşinin kabrine gidebilir diyerek mezarlığa gitmek için yola koyuldu. Mezarlığa yaklaşırken yolda Ayşe’yi gördü, Ayşe perişan ve üzgün bir halde nereye gideceğini bilmeden yavaş yavaş ilerliyordu. Mustafa Ayşe’ye bağırıyordu ama Ayşe o kadar dalgındı ki Mustafa’yı duymuyordu. Mustafa Ayşe’nin yanına kadar yaklaşıp, ‘Ayşe bacım neredesin her yerde seni arıyorum. Sen bana şehidimin,dostumun emanetisin sana bir şey oldu diye, seni bir daha bulamayacağım diye çok korktum, şükür ki buldum seni. Hadi eve gidelim kendine gel, dinlen bak Fatma’da çocuklar da seni çok merak etti onlarda seni evde bekliyor hadi bacım gidelim.’ Dedi. 

Ayşe: ‘Keşke keşke Yusuf burada olsaydı. Onu çok özledim abi. Çocuğumuzun olacağını öğrendiği zaman ne kadar mutlu olmuştu. Rabbimize ne kadar hamd etmişti o gün uyuyamamıştı heyecandan. Sabaha kadar isim düşünmüş, hep teşekkür etmişti Allaha. Hep ham ederdi haline hep şükrederdi. O çok severdi Rabbini Rabbi de onu... O kadar sevmiş ki Rabbimiz onu bir müminin dünyada ulaşabileceği en ulvi makamı şehitliği nasip etti ona o ölmedi demi Yusuf’um ölmedi abi’ 

Mustafa: ‘Ölmedi bacım senin eşin ölmedi Rabbim buyurmuyor mu ayeti kerimede :

Allâh yolunda öldürülenleri sakın ölü sanmayın. Bilâkis onlar diridirler! Allah’ın lütuf ve kereminden kendilerine verdikleri ile sevinçli bir hâlde Rableri yanında rızıklara nâil olmaktadırlar. Arkalarından gelecek ve henüz kendilerine katılmamış olan şehîd kardeşlerine de hiçbir keder ve korku olmadığını ve kendilerinin üzülmeyeceklerini müjdelemek isterler. Onlar, Allâh’tan olan bir nîmeti, bolluğu ve Allâh’ın, mü’minlerin ecrini zâyî etmeyeceğini müjdelerler.” (Âl-i İmrân, 169-171) diye bildirmedi mi Rabbim. Sen oğlunu eşini babasını Allah yoluna şehit veren sahabeyi H.z Sümeyra’yı bilir misin bacım. Hz. Sümeyra birini bedirde ikisini uhudda dördünü de çeşitli savaşlarda eşini ve babasını da   Allah yoluna şehit vermiştir. Sen sağ olduktan hiçbir şeyin önemi yoktur ya RasulAllah. Demiştir Hz.Sümeyra. Işte aşk budur sadakat budur ‘Anam babam sana, yoluna, davana feda olsun.’ sözünün gerçekteki tezahürü budur bacım. H.z Sümeyra sevmiyor muydu eşini çocuklarını babasını oda senin gibi çok seviyordu aklına geldikçe belki kalbi eriyecek gibi oluyordu ama onun daha çok sevdiği vardı Allah’ı ve resulünü, davasını sevmişti. Şimdi o dava yine devam ediyor bacım, senin eşin benimse can dostum Allah’ın ve Resulünün yolunda şehit oldu. 

Şimdi kendine gel ve Rabbine şükret ki Rabbin bu zenginliği sana da nasip etti.  Hadi şimdi eve gidelim. Bak çocuklarda Fatma’da seni çok merak ediyorlar. Ayşe’yle  Mustafa eve doğru yöneldiklerinde arkalarından birisi Ayşe hanıma seslenmiş önemli bir konu hakkında konuşmaları gerektiğini söylemişti. 

Ayşe’yi arayan kimdi ve ne konuşacaklardı...

HİLAL