HAYAL DÜKKÂNI

Bir hayal (kırıklığı) bıraktım bugün gökyüzüne. Uçup konabileceği bir penceresi var mı bilmem ama geri dönmeyecek sahibine. İçinde beni ele verebilecek onca sözcükle birlikte yükseldi çoktan göğe..

Devrik cümlelerim

Sessiz haykırışlarım

Kırılmışlıklarım belki

Umudu olmayan yüklemlerim

Buruk kokulu merhabalarım ve

Gidenin ardından döktüğüm su…

Dünyaya geldiğim ilk andan itibaren peşimi bırakmayan ağlama ile ayrılamadığımız bu yolda, heybemde hafif tebessümlerim var neyse ki. Hatıraların yüzümde açtırdığı tebessümlerle mi vardım ben bu hayatta? Bilemedim.

Albümleri aşındıran ellerim,

Her kareyi ezber eden gözlerim ve

Her defasında aynı, iç çekişlerim. Yitip giden nice yılların şahitlik ettiği…

ZEYNEB SOY