BEN NOJOUD, 10 YAŞINDAYIM VE DULUM

Bir cümle, insan hayatında ne denli iz bırakabilir? Ne kadar etkili olabilir? "10 yaşındayım ve boşanmak istiyorum." Cümlesi kazındı aklıma ve etkisini üzerimden atamadım. Okurken gözyaşlarımı tutamadım. Bir yetişkinin okurken kaldıramadığı bu olay ve duyguları 10 yaşındaki bir çocuğun yaşamak zorunda kalması.

Sevgili Fikr-i Hal okuyucuları, bugün tüyleri diken diken eden bir hayat hikayesiyle karşınızdayız. Nojoud Ali; dünyanın gördüğü en genç boşanmış çocuk gelin. 2007 yılında, 9 yaşındayken Yemen’de açtığı boşanma davasıyla tüm dünyanın dikkatini çekti. Mecbur bırakıldığı hayatı kendi ağzından aktardı ne kadar zor olsa da. “Ben Nojoud, 10 Yaşındayım ve Dulum”.

Kendisini insan hakları mücadelesine adayan kadın avukat Shada Nassar, Nojoud Ali’nin yanında yer aldı. İkisinin davası tüm kız çocuklarının, tüm haksızlığa uğrayan kadınların davası oldu ve bu mücadeleden galip çıktılar. Baş kaldırdı Nojoud, ve iyi ki de kaldırdı. Yemen’de bulunan tüm kadınlara, çocuklara umut oldu, nefes oldu. Kitapta da belirtildiği gibi Arwa ve Rym, Nojoud'dan cesaret alarak adliyeye gidiyorlar. Erkeklere ve onların her dediğini kabul edip sessiz kalanlara mücadeleyi öğretti, haksızlıklara baş eğmemeleri gerektiğini gösterdi.

Kitabı okuduktan sonra farkına vardığım nokta; herkesin eşit şartlarda olmadığıydı. Dünya üzerinde ne çok acılar olduğuydu. Peki yılın kadını ödülü aldıktan sonra neler değişti Nojoud'un hayatında? Tekrar ailesinin yanına döndü, şartların çok zor olduğu o eve. Tekrardan okula başladı. Ve hayatının bu noktadan sonrasını kendisi yönetecek, hikayesini baştan yazacak. Ve onun çığlığı birçok kadına, erkeğe ve çocuğa çığlık atmak için güç olacak. Peki ona çocuk yaşta yaşadıklarını kim unutturacak? Hayatında bıraktığı derin izleri, korkuları kim silecek? Kitabı okuduktan sonra kendimi her güçsüz ve çaresiz hissettiğimde, başaramayacağım dediğimde Nojoud'un kararlılığı geldi gözümün önüne. Otobüse tek başına binemeyeceği bir yaşta ve coğrafyada tek başına adliyeye gidip boşanmak istiyorum diyebildi. Biz bu ufacık kızın yaşadığı zorluklarla nasıl mücadele ettiğini unutup nasıl önümüze çıkan her engelde pes edebiliriz? Bu kadar çok imkânımız varken. Hangi konuda çıkmaza girerseniz girin, ne zaman başaramayacağınızı düşünürseniz düşünün, konu her ne olursa olsun Nojoud'un sözlerini hatırlayın: "Ben Nojoud, 10 yaşındayım ve boşanmak istiyorum."

Umarım çocuk evlilikleri hâlâ nerede devam ediyorsa son bulur, herkes bu hikayeden, acılardan ders alır. Dışlanmışlık, çaresizlik, korku, endişe, öfke, üzüntü, kimsesizlik, sevgi ve sahip çıkma, saygı, güven gibi pek çok duyguyu barındıran bu kitabı okumak isteyen herkese tavsiye ediyorum.Ne kadar zor olduğunu tahmin ettiğim en zor, korkunç anlarını kitaba yansıtıp bizimle paylaşan Nojoud' un mücadelesinin önünde saygıyla eğiliyorum. Rabia ZEMHERİ AKSIN