DAVA

Bazen okuduğum en güzel kitapsın,

Bazen vatan bazen memleketsin,

Huzurum olduğun kadar kederim,

Yakınım olduğun kadar uzağım,

Yanımda olduğun kadar yalnızlığım,

Kısacası zıtlıkların uyumlu halisin.

Ve sana olan hasretim, iftardan sonra içilen ilk çay gibiyken,

Varlığın vicdanımı, yokluğun yüreğimi sızlatır.

Sana ah sana;

Olmayacak dualarımı yükledim,

Sol yanımı sol yanına emanet ettim,

Yarım kalan şiirler, eksik kalan öyküler, sonu bilinmeyen masallar gibi

Yavan, kokusuz, anlamsız kaldın.

Konuşmak anlatmak, şikâyet etmek isterken seni…

Kelimeler esir kalıyor ketumluk diyarında

Ve sana sitemim aklımın gizli odalarında kilitli,

Belki de veda etmeyi bile beceremediğim yüreğine,

Fazla anlam yükledim,

Ve bu anlamların esiri oldum.

Sonu baştan belli bu davada,

Davalı, davacı hesabı yaparken,

Sevgi cimriliği edenle sevgi dilenenin,

Bir ömür boyu hasretle cezalandırıldığına şahit olduk.

İNCİ PARLAK