BİZ

Dil sustu kalem konuştu,

Kalem yazdı yürek hafifledi.

İmla hataları ile dolu devrik cümlelerimiz,

Öznesi gizli sözlerimiz oldu.

Kelimelere gizledik sustuklarımızı…

Kelimeler içinde cümlesiz kalmadık

Gönül dilini kullanmayı öğrendik en derinden

Sesimizi duyan çoktu

Gönlümüzü dinlemesini bilen duydu.

Sustuk;

Susmak en büyük silahımız

Gözler keskin nişancı oldu

Bakmadık gören gözlere,

Gönülden gönüle köprü kurulmasın,

Yürek çatırtıları duyulmasın diye…

An oldu,

Bir şiirin dörtlüğünde,

Bir şarkının nakaratında,

Yürekten söylenen bir sözde bulduk saklımızı,

Dualarla süsleyip emanet ettik sahibine.

Ve aşkın Ayyıldız halini sevdik sınırsızca

Başka sevdalar için kilit vurduk yüreğimize.

Aklın ve yüreğin iş birliği ettiği saatlerimiz oldu

O saatlerde dil sustu kalp konuştu

Sadece Rabbi duydu,

Ve o anların müptelası olduk.

İNCİ PARLAK